Senin o sonsuz yeşil gözlerinde buldum herşeyi...
Sana alışmayı da seni bir an olsun unutmayı da,
Sana olan ve sadece sende kalacak olan aşkımı da bizi ayırmaya çalışan ve bunu sadece aşkımızı kıskandığı için yapan duygusuz insalara olan nefretimi de,
Birbirimizden koptuğumuzdaki çaresizliğimi de tekrar seni elde edebilmek için gösterdiğim hırsımı da,
İçimdeki duygu karışıklığını da sadece sana karşı hisstettiğim duyguların sadeliğini de,
Sensiz olamayacağımı da bazı şeyleri sadece ve sadece sensizken yapabileceğimi de,
Zamanın ne kadar değerli olduğunu sa sensiz geçen her anın değersizliğini de...
Ama o sonsuz yeşil gözlerde bulamadığım tek şey senin bana olan güvenindi...
Belkide sırf bu yüzden birbirimizden kopuyorduk.
Ama aramızdaki bu bağ hiçbir zaman tam olarak kopmadı, kopmayacakta...
Aramızda bağ tıpkı senin o yeşil gözlerin gibi sonsuz bir bağ vardı
VE
tıpkı senin o yeşil gözlerin gibi sonsuz olan bu bağ birbirimize duyduğumuz sonsuz aşkımızdan oluşuyordu...